Rechtspraak
Graag wijzen wij u op AR 2011-792. Volgens de Hoge Raad volgt uit de systematiek van artikel 7:629 jo. 7:658a BW dat, indien de werknemer als gevolg van de re-integratie andere (passende) werkzaamheden is gaan verrichten, zonder dat de passende arbeid de bedongen arbeid is geworden, en hij na afloop van de periode van 104 weken opnieuw door ziekte uitvalt, de werkgever niet gehouden is (wederom) diens loon door te betalen. Ook artikel 6:248 lid 1 BW brengt dat niet mee, omdat dan de samenhang en het evenwicht tussen de bedoelde verplichtingen van de werkgever verstoord zouden worden. Het resultaat is dat de werknemer, die ruim tien jaar lang passende arbeid verricht, bij uitval wegens ziekte geen loonaanspraak heeft op grond van artikel 7:629 BW.

Ruim drieënhalf jaar na het arrest Maasman/Akzo Nobel (AR 2008-070) waarin de Hoge Raad de ?algemene verzekeringsplicht' ten aanzien van werkgerelateerde verkeersongevallen formuleerde, vist Maasman alsnog achter het net. Na uitvoerig deskundigenonderzoek stelt het hof namelijk vast dat het in 1996 geen gangbare praktijk was SVI's af te sluiten, zodat dit niet van de werkgever kon worden gevergd. Evenmin kon van de werkgever worden gevergd dat hij zijn werknemers waarschuwde voor het ontbreken van een dergelijke verzekering en de mogelijkheid zelf een vervangende verzekering af te sluiten. Kortom, de aanvullende zorgplicht van artikel 7:611 BW is niet geschonden (AR 2011-809).

Volgens het Hof Den Bosch (AR 2011-807) is artikel 6 BBA niet van toepassing op de arbeidsverhouding tussen een Engelse werknemer (internationaal chauffeur) woonachtig in Frankrijk en werkzaam voor een Nederlandse werkgever wiens werkzaamheden over heel Europa zijn uitgestrekt, omdat de werknemer niet terugvalt op de Nederlandse arbeidsmarkt.

Ten slotte wijzen wij u graag op AR 2011-0811. Het versturen van een kaart met daarop het portret van Hitler met de gelijknamige groet aan een werkgever kan een dringende reden voor ontslag opleveren, aldus de Kantonrechter Rotterdam.