Rechtspraak
Graag wijs ik u op de volgende uitspraken.

Hof van Justitie verduidelijkt definitie ‘handicap’
Het Hof van Justitie heeft de bekende Chacon/Navas-jurisprudentie aangescherpt in zijn recente Ring en Werge-arrest (AR 2013-0331). Het Hof zoekt uitdrukkelijk aansluiting bij het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met handicap. Bijgevolg kan een handicap zowel een geneeslijke als een ongeneeslijke ziekte zijn, mits hij maar van lange duur is. Handicap in de zin van Richtlijn 2000/78 moet aldus worden uitgelegd dat het mede betrekking heeft op een gezondheidstoestand die voortvloeit uit een door een arts gediagnosticeerde geneeslijke of ongeneeslijke ziekte, wanneer die ziekte leidt tot een beperking die onder meer het gevolg is van lichamelijke, geestelijke of psychische aandoeningen die in wisselwerking met diverse drempels de betrokkene kunnen beletten volledig, daadwerkelijk en op voet van gelijkheid met andere werknemers aan het beroepsleven deel te nemen, en die beperking langdurig is. De aard van de door de werkgever te treffen maatregelen is niet bepalend voor de beoordeling of de gezondheidstoestand van een persoon onder dit begrip valt. Onder omstandigheden kan arbeidstijdverkorting worden aangemerkt als ‘doeltreffende aanpassingen’ (vgl. artikel 2 WGBh/cz). Ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid kan onder omstandigheden in strijd zijn met de richtlijn wegens indirect onderscheid.

Richtlijn 1999/70/EG (arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd) is niet van toepassing op de arbeidsverhouding uitzendkracht en inlener en evenmin op de verhouding uitzendkracht en uitzendbureau
Naar het oordeel van het Hof van Justitie EU in de zaak Rocca/Poste Italiane (AR 2013-0324) is de Richtlijn 1999/70/EG niet van toepassing op de arbeidsverhouding met uitzendkrachten. Bijgevolg hoeven lidstaten geen antimisbruikbepalingen ter voorkoming van ongeoorloofd gebruik van tijdelijke arbeidskrachten te realiseren. Zowel de verhouding uitzendkracht-uitzendbureau als de verhouding uitzendkracht-inlener, vallen buiten het personele bereik van de richtlijn. Het Hof van Justitie leidt dit af uit de considerans van de richtlijn en het feit dat in andere richtlijnen de ‘complexe en specifieke figuur in het arbeidsrecht’ uitdrukkelijk wel wordt genoemd. De Nederlandse uitzendcao’s lijken daarmee buiten het bereik van de toetsing (via art. 7:668a lid 5 BW) van de richtlijn te vallen.

Davelaar krijgt schade vergoed (artikel 7:658 lid 4 BW)
Deze week verscheen het verwijzingsarrest Davelaar/Allspan (AR 2013-0320). In aansluiting op het baanbrekende arrest van de Hoge Raad over het bereik van artikel 7:658 lid 4 BW (zie AR 2012-0275), oordeelt het Hof Den Bosch dat bij de revisiewerkzaamheden van Davelaar sprake is van ‘uitoefening van het beroep of bedrijf’ van Allspan en dat Davelaar (mede) afhankelijk was van Allspan waar het zijn veiligheid betrof. De omstandigheid dat Davelaar een zelfstandig ondernemer was met personeel en deskundig geacht mocht worden, doet niet aan de zorgplicht van Allspan af. De actieve rol van de directeur van Allspan Nederland lijkt in het gehele verhaal van doorslaggevend belang te zijn geweest.

Weigering passende arbeid leidt tot verlies van algehele aanspraak op loon en niet slechts op deel verrichting passende arbeid
In AR 2013-0314 oordeelt de kantonrechter dat de loonstop van een arbeidsongeschikte werknemer die weigert passende arbeid te verrichten ziet op het volledige loon en niet slechts op de uren waartoe de werknemer in staat wordt geacht passende arbeid te verrichten.

Britse werkneemster die voor Nederlandse werkgever werkzaam is in China valt niet onder BBA
Volgens de Rotterdamse kantonrechter (AR 2013-0328) is het ontslag van een Britse docente die werkzaam is op een school in China voor een in Nederland gevestigde werkgever kennelijk onredelijk en onregelmatig, maar mist het BBA toepassing, omdat sociaaleconomische belangen van Nederland niet betrokken zijn bij het ontslag (HR 23 oktober 1987, NJ 1988/842).

Conclusie A-G Hof van Justitie in Nederlandse zaak Boedeker/Schlecker: ontsnappingsclausule artikel 6 EVO (nauwere band-criterium) is een eigenstandige collusieregel
Naar het oordeel van A-G Wahl vormt de ontsnappingsclausule van artikel 6 EVO (8 Rome I) een eigen collusieregel, die naast de rangorde sub a (Koelzsch) en sub b (Voogsgeerd) van toepassing kan zijn. Relevante gezichtspunten zijn met name land waar belastingen en sociale zekerheid wordt afgedragen/genoten. De taal van de overeenkomst en betalingsvaluta zijn secundaire gezichtspunten (AR 2013-0326). Of het Hof van Justitie in gelijk zin zal oordelen, zullen we eind dit jaar zien.

AR Poll
60% was het eens met de stelling: ‘Het sociaal akkoord kan wat betreft de voorstellen op het terrein van het ontslagrecht en WW op mijn instemming rekenen.’

De nieuwe stelling luidt: ‘Ik verwacht dat dit najaar alsnog uitvoering zal worden gegeven aan het Regeerakkoord: het sociaal akkoord zorgt slechts voor tijdelijk uitstel.’ Breng hier uw stem uit.

AR Annotatie: vrijwilligers en arbeidsrecht… een leemte in onze wetgeving?
Graag wijs ik u op de nieuwe AR Annotatie van Gerdien van der Voet. In deze noot behandelt Gerdien twee uitspraken, te weten de zaak van het Hof Arnhem (AR 2013-0216) over de vraag of vrijwilligers niet stiekem werkzaam zijn op basis van een arbeidsovereenkomst en om die reden belastingen moeten worden afgedragen, en de Scouting-zaak (AR 2013-0132) waarin de vraag centraal stond of een vrijwilliger een beroep op artikel 7:658 lid 4 BW toekomt. Op intrigerende wijze wordt aangetoond dat de rechtspositie van de vrijwilliger nog een vrij onontgonnen (rechts)gebied is. Klik hier om de annotatie te lezen.