Hof van Justitie EU: ontslag na ouderschapsverlof leidt mogelijk tot indirecte discriminatie
In AR 2013-500 oordeelt het Hof van Justitie EU dat het hanteren van verschillende beoordelingsperiodes in verband met ouderschapsverlof voor selectie van werknemers bij verval van functie wegens bedrijfseconomische reden onder omstandigheden tot indirecte discriminatie kan leiden, indien de selectiecriteria niet identiek zijn. Het overplaatsen van werkneemster in een functie die op korte termijn vervalt, is geen gelijkwaardige functie in de zin van de richtlijn.

Hoge Raad: gefixeerde schadevergoeding ex artikel 7:677 jo. 7:680 BW mag worden verdisconteerd met schadevergoeding ex artikel 7:681 BW
Naar het oordeel van de Hoge Raad mag gefixeerde schadevergoeding in mindering worden gebracht op de vergoeding wegens inkomensschade bij kennelijk onredelijke opzegging. Het feit dat het gaat om verschillende compensatiegronden (HR 29 september 1995, LJN ZC1830, NJ 1996/90) staat aan deze verrekening niet in de weg, nu de rechter een grote mate van vrijheid heeft de schade ex artikel 7:681 BW vast te stellen (AR 2013-488).

Bedrijfstakpensioenfonds komt beroep toe op artikel 7:663 BW en kan achterstallige premies innen bij verkrijger
In AR 2013-492 oordeelt de kantonrechter dat een bedrijfstakpensioenfonds een verkrijger kan aanspreken tot betaling van achterstallige premies op grond van artikel 7:663 BW. De omstandigheid dat een ‘pensioenovereenkomst’ ontbreekt, daar deze is gebaseerd op verplichte deelname krachtens de wet, alsook dat het bedrijfstakpensioenfonds in casu een ‘derde’ is en de werknemers zelf geen vordering hebben ingesteld, doet niet af aan het ontstaan van een vorderingsrecht voor het bedrijfstakpensioenfonds.

WNT normerende werking in artikel 7:685 BW-zaken
In AR 2013-495 oordeelt de kantonrechter in de Laurentius-zaak, dat hoewel de WNT niet rechtstreeks van toepassing is, deze wet ook voor de rechter normerend werkt. De ontbindingsvergoeding wordt beperkt tot € 75.000, nu sprake is van een ernstig verstoorde verhouding tussen partijen (aan werknemer te wijten) en geen bijzondere omstandigheden zijn gebleken (C= 0,5 had geleid tot een vergoeding van globaal € 160.000).

Loongarantieregeling in strijd met de Insolventierichtlijn?
Vreemdeling die niet rechtmatig in Nederland verblijft maar wel in Nederland werkt, wordt op grond van artikel 3 lid 3 WW niet als werknemer beschouwd en komt derhalve geen beroep toe op de loongarantieregeling (art. 61 e.v. WW). De Centrale Raad van Beroep stelt het Hof van Justitie EU een prejudiciële vraag over verenigbaarheid van artikel 3 jo. 61 WW met de Insolventierichtlijn. De Raad ziet zich allereerst gesteld voor de vraag of de Insolventierichtlijn van toepassing is op onderdanen van derdelanden die niet rechtmatig in Nederland verblijven. Indien dat het geval is, ziet de Raad zich gesteld voor de vraag of de uitsluiting van derdelanders die niet over een verblijfstitel beschikken, moet worden beschouwd als een beperking van de betalingsverplichting van het waarborgfonds, als bedoeld in artikel 4 lid 1 van de Insolventierichtlijn. Hierbij wordt opgemerkt dat het onderhavige geval – anders dan de zaak Van Ardennen (AR 2011-0946) – geen betrekking heeft op een procedurele voorwaarde voor het volledig geldend maken van hun recht op honorering van onvervulde loonaanspraken. De aan de orde zijnde uitsluiting lijkt daarentegen aan te merken als een (materiële) beperking van het recht op honorering van de onvervulde loonaanspraken. Indien zou moeten worden geconcludeerd dat de uitsluiting van derdelanders die niet over een verblijfstitel beschikken, moet worden beschouwd als een beperking van de betalingsverplichting van het waarborgfonds, komt het de Raad voor, gelet op de limitatieve opsomming van de gevallen waarin de betalingsverplichting van de waarborgfondsen mag worden beperkt, dat deze uitsluiting zich niet met artikel 3 en 4 van de Insolventierichtlijn laat verenigen (AR 2013-497).

Hof van Justitie EU: Nederlandse regels inzake behoud van medezeggenschapsrechten bij grensoverschrijdende fusie in strijd met Fusierichtlijn
Het Hof van Justitie oordeelde vorige week dat de Nederlandse regels inzake behoud van medezeggenschapsrechten bij grensoverschrijdende fusie in strijd zijn met de Fusierichtlijn, doordat het niet alle wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen heeft vastgesteld die nodig zijn om te verzekeren dat werknemers van in andere lidstaten gelegen vestigingen van een vennootschap die uit een grensoverschrijdende fusie is ontstaan en haar statutaire zetel in Nederland heeft, dezelfde medezeggenschapsrechten hebben als de werknemers die in Nederland werkzaam zijn. De stelling dat onderscheid gemaakt dient te worden in grote en kleine ondernemingen welke het onderscheid zou rechtvaardigen, wordt door het Hof van Justitie verworpen (AR 2013-499).

AR Poll
100% was het eens met de stelling: ‘De “rompovereenkomst” is een onwenselijke rechtsfiguur in het arbeidsrecht. Indien aan de elementen van artikel 7:610 BW is voldaan, is sprake van een arbeidsovereenkomst.’ 

De nieuwe stelling luidt: ‘Ik verwacht dat het Sociaal Akkoord dit najaar van tafel is.’
Breng hier uw stem uit.

AR Annotatie: De figuur van de romp-arbeidsovereenkomst, niet aan mijn lijf?
Graag wijs ik u op de nieuwe AR Annotatie van Lucy van den Berg. In deze noot analyseert zij het arrest van de Hoge Raad inzake de rompovereenkomst. Zij legt uit wat deze rechtsfiguur inhoudt en tot welke mogelijke complicaties deze rechtsfiguur kan leiden. Zij schetst met name dat de arresten van de Hoge Raad inzake de rompovereenkomst met zich brengen dat partijen verschillende voorwaarden kunnen stellen aan het tot stand brengen van de arbeidsovereenkomst en de kwalificatieperikelen die dat met zich brengt. Klik hier om het commentaar te lezen.

Inzenden rechtspraak
Steeds vaker ontvangen wij van abonnees unieke rechtspraak. Dank daarvoor! Beschikt u ook over nog niet gepubliceerde rechtspraak, klik dan hier om uw geanonimiseerde uitspraak in te zenden.