Geachte heer/mevrouw,

Rechtspraak
Graag wijs ik u op de volgende uitspraken.

Hof van Justitie EU oordeelt dat toekenning van moederschapsverlof aan vaders niet in strijd is met de richtlijn Deze week oordeelde het Hof van Justitie (AR 2013-0734) dat de overdracht van een aan werkneemster toegekend moederschapsverlof aan de vader die tevens werknemer is, niet in strijd is met de richtlijn 76/207. Evenmin kan worden geoordeeld dat het omgekeerde uitsluitend toekennen van verlof aan werkneemsters in strijd is met EU-recht (gelijke behandeling man/vrouw). In casu kon de vader-werknemer evenwel geen verlof toekomen, daar moeder geen werkneemster was in de zin van de Spaanse wetgeving. Het beroep van vader-werknemer dat hierdoor het algemene beginsel van gelijke behandeling werd geschonden (Kucukdevici-jurisprudentie), omdat andere werknemers wel maar hij dus niet verlof kregen, is door het hof niet beantwoord, althans afgedaan met de stelling dat destijds het hof geen bevoegdheid had hierover te oordelen (maar dat zou nu mogelijk anders zijn).

Ontslag op staande voet en werknemers met voorbeeldfuncties
In een aantal uitspraken wordt uitdrukkelijk op de voorbeeldfunctie van de werknemer, of althans de bijzondere verhouding tussen werknemer en derden, gewezen ter rechtvaardiging van een ontslag op staande voet. Bij grensoverschrijdend gedrag van een docent (ongewenste intimiteiten, vervaging van werk en priv, onderscheid tussen vrouwelijke en mannelijke studenten/leerlingen) zal de bijzondere gezags- en afhankelijkheidsrelatie docent-leerling in het geding zijn. Daarbij maakt het niet uit of het om jongvolwassenen gaat of onvolwassen leerlingen/studenten (AR 2013-722, AR 2013-723 en AR 2013-740).
Van een directeur van een bankinstelling mag worden verwacht dat hij de interne compliance-regelingen, in het bijzonder de regels inzake de omgang met fiscaal onbekend geld, naleeft. Doet hij dit niet, dan zal ook hier de voorbeeldfunctie van een werknemer zwaar wegen (AR 2013-740). Laatstgenoemde zaak is tevens interessant vanuit het oogpunt van onverwijldheid. Naar het oordeel van het hof brengt goed compliance-onderzoek met zich dat er enige tijd mag zitten tussen vermeende constatering van dringende reden en ontslag op staande voet.

PGB-houder/werkgever en de zieke zorgverlener
In AR 2013-736 staat de bijzondere arbeidsverhouding tussen een PGB-houder en diens zorgverlener/werknemer centraal. Het hof oordeelt dat deze verhouding moet worden gekwalificeerd als een arbeidsovereenkomst, maar wel een met een heel bijzonder karakter. De machtsongelijkheid tussen partijen is hier niet initieel aanwezig. Om die reden dient bij een eventuele belangenafweging een andere weging te worden gemaakt. Zo ook ten aanzien van de vraag of sprake is van een rechtsgeldig overeengekomen (en ingeroepen) ontbindende voorwaarde.

C=2,36 leidt niet tot analoge toepassing van artikel 7:653 lid 3 BW
In AR 2013-743 werd een poging gewaagd de Rijnberk/Van Houten-jurisprudentie van de Hoge Raad te wijzigen. Volgens werknemer kan uit het feit dat de arbeidsovereenkomst is ontbonden met een hoge C-factor worden afgeleid dat er sprake is van dusdanige verwijtbaarheid, dat dit gelijkgesteld kan worden aan artikel 7:653 lid 3 jo. 7:677 BW, waardoor de werkgever geen beroep meer toekomt op het concurrentiebeding (verval van rechtswege). Het hof sluit niet uit dat analoge toepassing mogelijk is, maar wijst de vordering in casu af.

Overgewicht en frequent ziekteverzuim: geen reden voor ontbinding
In AR 2013-724 staat de vraag centraal of werkgever een gewichtige reden voor ontbinding heeft, indien de werknemer (aanvankelijk ruim 200 kilo) zeer frequent uitvalt wegens ziekte. Hoewel aannemelijk is dat het frequente ziekteverzuim van werknemer zowel financieel als organisatorisch gezien nadelige gevolgen heeft voor B4P, geldt als uitgangspunt dat ziekteverzuim van de werknemer voor rekening en risico van de werkgever dient te komen. Er is naar het oordeel van de kantonrechter geen aanleiding om van dit uitgangspunt af te wijken.

AR Poll
Twee derde van de stemmers is het eens met de stelling: De aangekondigde (verdergaande) bezuinigingen in de begroting op Prinsjesdag zullen ertoe leiden dat het Wetsvoorstel werk en zekerheid eerder zal worden aangenomen.
De nieuwe stelling luidt: De arbeidsverhouding tussen de PGB-er (werkgever) en zorgverlener (werknemer) als volwaardige arbeidsovereenkomst is onwenselijk.
Breng hier uw stem uit.

AR Annotatie: De vierde arbeidsovereenkomst in de keten die toch na een bepaalde duur eindigt
Graag wijs ik u opnieuw op de AR Annotatie van ondergetekende. In deze noot ga ik in op het arrest van het Hof Den Bosch waarin de vraag (of liever het dilemma) centraal stond of de vierde arbeidsovereenkomst in de keten van artikel 7:668a BW (en dus voor onbepaalde tijd) toch op voorhand na een bepaalde tijd kan eindigen, door middel van een gelijktijdig met de vierde arbeidsovereenkomst te sluiten vaststellingsovereenkomst. Ik schets de verschillende juridische knelpunten die zich voordoen, zowel wat de toepasselijkheid van artikel 7:902 BW betreft als het EU-recht en artikel 3:44 BW. Ten slotte wijs ik op de mogelijke alternatieven die partijen in casu hadden kunnen kiezen, maar schets ik ook het dilemma waar partijen voor stonden (wel of geen verlenging?). Klik hier om de noot te lezen.

Inzenden eigen rechtspraak
Steeds vaker ontvangen wij ingezonden rechtspraak. Dank daarvoor! Beschikt u zelf over een nog niet gepubliceerde uitspraak die relevant is voor de arbeidsrechtpraktijk en rechtsontwikkeling, klik dan hier om de geanonimiseerde uitspraak in te zenden.

Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ar-updates@budh.nl.

Rest mij nog u een bijzonder fijne dag toe te wensen.

Met vriendelijke groet,

Ruben Houweling
Hoofdredacteur AR Updates