Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de volgende uitspraken.

HvJ EU verduidelijkt maatregelen tegen misbruik tijdelijke arbeidsovereenkomsten
In AR 2018-0323 verduidelijkt het Hof van Justitie EU zijn Marrosu- en Sardino-rechtspraak wat voldoende afschrikwekkende en doeltreffende maatregelen betreft ten aanzien van clausule 5 van Richtlijn 1999/70/EG (tijdelijke arbeid). Het Hof herhaalt dat de richtlijn niet dwingt tot een conversieregeling (van tijdelijk in vast). Bovendien staat het lidstaten vrij onderscheid te maken in rechtsgevolgen voor publieke en particuliere werkers. Volgens het Hof moet clausule 5 van de raamoverkomst aldus worden uitgelegd dat zij zich niet verzet tegen een nationale regeling die misbruik, door een werkgever die tot de publieke sector behoort, van opeenvolgende overeenkomsten voor bepaalde tijd niet bestraft door de betaling, aan de betrokken werknemer, van een vergoeding ter compensatie van de niet-omzetting van de arbeidsverhouding voor bepaalde tijd in een arbeidsverhouding voor onbepaalde tijd, maar wel voorziet in de toekenning van een vergoeding die minimaal 2,5 maal en maximaal 12 maal het laatst ontvangen maandloon van die werknemer bedraagt, met daarnaast de mogelijkheid, voor die werknemer, om volledige vergoeding van de schade te krijgen indien hij door middel van een vermoeden aantoont dat hij andere tewerkstellingskansen heeft verloren of dat hij, indien volgens de regels een vergelijkend examen voor aanwerving was georganiseerd, daarvoor zou zijn geslaagd, voor zover die regeling wordt vergezeld van een bestraffingsmechanisme dat doeltreffend en afschrikkend is, hetgeen de verwijzende rechter dient na te gaan.

Seksuele intimidatie van stagiair (aanranding) leidt niet tot e-grond, wel tot g-grond
In AR 2018-0321 oordeelt de kantonrechter over seksuele intimidatie door een werknemer. Werknemer is in 2015 in dienst getreden van werkgeefster X (hierna: X). Op maandag 18 december 2017 heeft het kerstdiner van de fractie plaatsgevonden in een restaurant in Den Haag. Na het diner zijn een aantal collegas naar een caf gegaan, waaronder werknemer en een stagiaire. Werknemer heeft vervolgens op straat de stagiaire meerdere malen geprobeerd te kussen en aan te raken, terwijl zij aangaf dit niet te willen. Op 21 december 2017 heeft X werknemer een officile waarschuwing gegeven vanwege zijn betrokkenheid bij het voornoemde incident. Daarbij heeft X aangegeven dat werknemer nog een tweede en laatste kans zou krijgen, omdat hij veel spijt heeft betuigd en berouw heeft getoond. Ondanks deze laatste waarschuwing heeft X er toch toe besloten de kantonrechter te verzoeken de arbeidsovereenkomst met werknemer op de e-grond dan wel de g-grond te ontbinden zonder toekenning van een transitievergoeding. Aan dit verzoek legt X ten grondslag dat het handelen van werknemer valt te kwalificeren als aanranding. Subsidiair is volgens X sprake van een verstoorde arbeidsverhouding, doordat werknemer door zijn handelen een terugkeer in zijn functie onmogelijk heeft gemaakt. De kantonrechter oordeelt dat vanwege de reeds opgelegde onvoorwaardelijke sanctie (waarschuwing) ontbinding op de e-grond niet meer aan de orde is. Wel komt de g-grond in aanmerking om de arbeidsverhouding te beindigen.

Zieke werknemer die zonder kennisgeving naar het buitenland is vertrokken, handelt in strijd met zijn re-integratieverplichtingen (e-grond)
In AR 2018-0320 oordeelt de kantonrechter dat een werknemer die zonder kennisgeving tijdens ziekte naar het buitenland vertrekt en in strijd handelt met zijn re-integratieverplichtingen ontslagen mag worden. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft PostNL werknemer meermalen schriftelijk aangemaand tot nakoming van zijn re-integratieverplichtingen en een loonstop ingesteld. Nu werknemer heeft nagelaten te reageren op alle correspondentie, oordeelt de kantonrechter dat van PostNL in redelijkheid niet kan worden gevergd dat een verklaring als bedoeld in artikel 7:629a BW wordt overgelegd. Het niet overleggen van deze verklaring vormt derhalve geen reden voor afwijzing van het ontbindingsverzoek. De door PostNL aangevoerde feiten en omstandigheden leveren naar het oordeel van de kantonrechter een redelijke grond voor ontbinding op. Hierbij is van doorslaggevend belang dat werknemer ondanks schriftelijke aanmaningen en een loonstop in het geheel niet heeft voldaan aan zijn re-integratieverplichtingen. De handelwijze van werknemer levert eveneens ernstig verwijtbaar handelen en nalaten op, zodat PostNL geen transitievergoeding aan werknemer is verschuldigd.

AR Poll
80% is het oneens met de stelling: Uitsluiten van pensioengerechtigden van de transitievergoeding is in strijd met EU-recht.
De nieuwe stelling luidt: Beloning van bestuurders is voldoende gereguleerd. Breng hier uw stem uit.

Inzenden eigen rechtspraak
Steeds vaker ontvangen wij ingezonden rechtspraak. Dank daarvoor! Beschikt u zelf over een nog niet gepubliceerde uitspraak die relevant is voor de arbeidsrechtpraktijk en rechtsontwikkeling, klik dan hier om de geanonimiseerde uitspraak in te zenden.

Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ar-updates@budh.nl.

Rest ons nog u een bijzonder fijne dag toe te wensen.

Met vriendelijke groet,

Prof. mr. A.R. Houweling en mr. dr. E. van Vliet
Hoofdredactie AR Updates